Giovanni Battista Pergolesi "La Serva Padrona" Opera Buffa

Dodano 2019-07-04 11:44:25

Miejscowość: Leszno
Miejsce: Miejski Ośrodek Kultury, ul. B.Chrobrego 3A
Data rozpoczęcia: 2019-08-31 20:30
Data zakończenia: 2019-08-31

INGRIDA GAPOVA
Urodziła się na Słowacji. Edukację muzyczną rozpoczęła w wieku sześciu lat, grając na fortepianie. Jest absolwentką Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W repertuarze operowym artystki znajdują się m.in. partie: Zuzanna „Wesele Figara” W.A. Mozarta (Opera Bałtycka Gdańsk, Warszawska Opera Kameralna), Pamina „Czarodziejski flet” W.A. Mozarta (Opera Bałtycka Gdańsk), Zerlina „Don Giovanni” W.A. Mozarta (Słowacka Opera Narodowa SND, Warszawska Opera Kameralna), Barbarina „Wesele Figara” W.A. Mozarta (Teatr Wielki Warszawa, Opera Bałtycka Gdańsk), Semiramide „Semiramide riconosciuta” L. Vinciego (II Festiwal Oper Barokowych 2016 Warszawa), Mařenka „Sprzedana narzeczona” B. Smetany (Divadlo Moravsko-Slezké Ostrava), Małgosia „Jaś i Małgosia” E. Humperdincka (Opera Nova Bydgoszcz), Xenia z Borysa Godunowa M. Musorgskiego (Teatr Wielki Warszawa), Micaëla „Carmen” G. Bizeta (Opera Bałtycka Gdańsk), Belinda z Dydony i Eneasza H. Purcella (Opera Nova Bydgoszcz), SHE „The Sudden Rain” A. Nowaka (Teatr Wielki Warszawa – prawykonanie). W marcu 2016 zadebiutowała w Finlandii z zespołem Helsinki Baroque Ensemble Orchestra (HEBO) pod batutą Aapo Häkkinena i w październiku 2015 wzięła udział w tournée po Europie z orkiestrą Filharmonii Narodowej, podczas którego wykonywała partię solową z IV Symfonii G. Mahlera pod batutą Jacka Kaspszyka.

W 2015 została laureatką nagród Selma D i Leon Fishbach  na Londyśkim Festiwalu Haendlowskim. W 2013 zdobyła III nagrodę w kategorii operowej oraz 5 nagród specjalnych (wśród nich za najlepszą interpretację utworów W.A. Mozarta) na 48. Międzynarodowym konkursie Antonína Dvořáka w Karlowych Warach (Czechy). Z zespołem Goldberg Baroque Ensemble nagrała dla Sarton records światowe premiery „Christmas Cantatas of 18th century Gdańsk” (2010), „Lent Cantatas of 18th century Gdańsk” (2011), “Passio Christi” J.B.C. Freislicha (2012) i „The Gdańsk Baroque Cantatas” (2015). Dwie ostatnie płyty zostały nominowane do Nagrody Muzycznej fryderyk (2013 i 2016) Wokalistka współpracuje z hiszpańskim zespołem Taller Atlántico Contemporáneo (TAC).

DAWID BIWO
Ukończył warszawski Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina oraz z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie. Dawid Biwo jest laureatem wielu konkursów wokalnych (m. in. I nagroda w konkursie im. M. Karłowicza w Krakowie, I nagroda w konkursie im. Ludomira Różyckiego w Gliwicach, III nagroda w konkursie im. F. Platówny we Wrocławiu, nagroda specjalna w Międzyuczelnianym Konkursie Wykonawstwa Polskiej Pieśni Artystycznej w Warszawie) oraz „Muzycznego Forum Młodych 2010” pod patronatem Austriackiego Forum Kultury w Warszawie. W 2012 roku był finalistą Międzynarodowego Konkursu im. Heraclei Darcle w Braili. Debiut sceniczny Dawida Biwo miał miejsce podczas akademickiego wystawienia opery Baldassare Galuppiego L’ amante di tutte w Warszawskiej Operze Kameralnej. Od tego czasu występował m. in. na scenie Opery Krakowskiej (jako Papageno w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta, czy Victor w Yermie P. Bowlesa). Wykonywał również partie w takich operach jak: Fairy Queen H. Purcella, L’elisir d’amore G.Donizettiego (Dulcamara), J.Straussa Die Fledermaus (Frank), A. Sacchiniego La contadina in corte (Berto), J.A. Hassego Arminio (Tullo), J.P. Rameau Les indes galantes (Osmin, Ali). Dużą część pracy artystycznej poświęca Dawid Biwo wykonawstwu muzyki dawnej, oratoryjnej oraz pieśniarstwu. W tych dziedzinach ma na swoim koncie udział w licznych festiwalach m.in. Utrecht Oude Musik Festival, Bach Woche Viena, Tartini Festival Pirano, Early Music Festival New York. Swój warsztat aktorski kształcił pod okiem znanych polskich reżyserów: W. Zawodzińskiego, G.Chrapkiewicza, R. Peryta, I. Stokalskiej, L. Adamika, N. Baińskiej. Dawid Biwo koncertował m.in. w USA, Słowenii, Kanadzie, Austrii, Czechach oraz Niemczech.

BARTOSZ BANDURA
Aktor, tancerz, performer. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie na Wydziale Teatru Tańca. Studiował również w Stanach Zjednoczonych na Wydziale Muzyki i Tańca w San Diego State University. Uczestnik programu wymiany artystycznej w Escola de Dança – Conservatório de Macau w Chinach. Prowadził liczne warsztaty w kraju, jak i zagranicą (Niemcy, Włochy, Łotwa, Portugalia, Belgia, Korea Płd., Islandia). Wielokrotny stypendysta Instytutu Muzyki i Tańca w ramach programu wspierania aktywności międzynarodowej. Jeszcze na studiach wystąpił w filmie pt. „I była miłość w getcie” w reżyserii Andrzeja Wajdy, Agnieszki Holland i Agnieszki Dylewskiej. Związany z Teatrem im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. Współpracuje m.in. z krakowskim Teatrem Łaźnia Nowa oraz z poznańskim, autorskim teatrem Lecha Raczaka – Orbis Tertius. Zagrał tytułową rolę w spektaklu pt. Ony (reż. A. Moś-Kerger), który prezentowany był w ramach 7. edycji programu Instytutu Teatralnego – Teatr Polska. Znalazł się u boku takich aktorów jak Jan Englert czy Adam Ferency w prestiżowym rankingu – 22. Subiektywnym Spisie Aktorów Teatralnych autorstwa Jacka Sieradzkiego, redaktora naczelnego miesięcznika Dialog. Wykładowca podstaw ruchu scenicznego oraz świadomości ciała na kierunku aktorskim w Regionalnym Ośrodku Edukacji w Poznaniu. Autor licznych choreografii oraz ruchu scenicznego do spektakli, m.in. Odprawa Posłów Greckich (reż. B. Wyszomirski), Ony (reż. A. Moś-Kerger) czy Hamlet (reż. B. Peszek). 

 CAPELLA 1547
Nazwa Capella 1547 nawiązuje z jednej, historycznej strony, do roku, w którym Leszno otrzymało prawa miejskie. Z drugiej – tej historyczno-muzycznej – Capella 1547 ma być spadkobierczynią tradycji działającej w XVIII wieku, za czasów Sułkowskich, leszczyńskiej kapeli parafialnej oraz jej kapelmistrza, kompozytora i kopisty Jana Kaspra Pierszyńskiego, który od 1740 roku do swojej śmierci w 1758 pełnił funkcję organisty i kapelmistrza kościoła parafialnego w Lesznie.

Miasto było wtedy własnością hrabiego Aleksandra Józefa Sułkowskiego. Kapelmistrz podpisywał się własnoręcznie na dwa sposoby – Pierszyński bądź też Pyrszyński. Notatka o jego zgonie w księdze zmarłych Liber Mortuorum brzmi następująco: „Lesna. A – o Dni 1758. Die 19 – na Mensis Septentrionalny obiit Famatus Gasparus Pirszczyński. Cantor et
Organarius ad Ecclesiam Parochialem Lesnensem per annos 18. Omnibus Sacramentis munitus annorum vitae suae 40. Sepultus in Coemeterio Magno.” Do wybuchu II wojnyświatowej znane były dwie kompozycje Pierszyńskiego, zachowane w rękopisach znajdujących się ówcześnie w Państwowych Zbiorach Sztuki na Zamku w Warszawie. Były to „Sepulto Domino”, oraz „Magnificat” dzisiaj zaginione, choć szczęśliwie opisane w 1935 roku.

Cała znana nam dziś twórczość Pierszyńskiego to muzyka wokalno – instrumentalna. Do naszych czasów zachowało się pięć utworów, napisanych jego ręką. Część z nich to autorskie kompozycje leszczyńskiego kapelmistrza. Drugą grupę stanowią skopiowane utwory innych kompozytorów. Dodatkowo jedna z mszy Pierszyńskiego istnieje dzisiaj w
dwóch wersjach, w rękopisie samego twórcy i rękopisie będącym kopią przepisaną przez innego autora. Istnieje też bardzo zdekompletowana „Msza Pastoralna”, również zachowana w rękopisie innego autora.